طبق مطالعاتی که برنامه سم‌شناسی ملی آمریکا روی موش‌ها انجام داده، بین استفاده از موبایل و سرطان رابطه‌ای وجود دارد. در این تحقیق موش‌های نر در معرض همان فرکانس‌هایی قرار گرفتند که معمولا از موبایل منتشر می‌شود و در آن‌ها «علائم محوی» از دو نوع تومور مختلف دیده شد. یکی گلیوماس که معمولا در مغز و دیگری شوانوما که در قلب مشاهده می‌شود. این علائم در موش‌های ماده دیده نشده است.

اوایل هفته یپش سخنگوی سازمان ملی سلامت آمریکا اهمیت تحقیق تازه‌ای در این باره کم ارزیابی کرده بود. تحقیقی که در آن اعلام شده بود «علائم محدود»ی برای اثبات رابطه سرطان و موبایل وجود دارد. در حال حاضر، نمی‌توان با قطعیت گفت که موبایل باعث سرطان می‌شود.

موش‌ها برای 9 ساعت در معرض اشعه موبایل قرار گرفتند. از میان 540 موش، 11تای آنها به تومور مغزی خطرناک مبتلا شدند. 19 تای آن توموری مربوط به قلب گرفتند که در عصب‌های شنیداری هم مشاهده می‌شود. البته موش‌هایی هم که در گروه کنترل بودند و در معرض اشعه قرار نگرفتند، به دلایلی غیر از تومور زودتر از آن‌ها که در معرض اشعه بودند از دنیا رفتند.

باید گفت که اشعه‌ای که از موبایل منتشر می‌شود با اشعه‌ای که باعث سرطان می‌شود فرق دارد و ضعیف‌تر از آن است که دی‌ان‌ای را تغییر دهد. به همین خاطر، تومورهای مشاهده‌شده در موش‌های نر غافل‌گیرکننده است. بعضی دانشمندان معتقدند این تومورها اتفاقی‌اند.

موضع رسمی دولت آمریکا این است که نمی‌توان ثبات کرد موبایل باعث سرطان می‌شود. جان بوشر، مدیر برنامه سم‌شناسی ملی آمریکا، گفته که آزمایش‌های جدید می‌توانند نشان‌دهنده علائمی مبنی بر رابطه سرطان و موبایل باشند یا نباشند. تعجبی ندارد که گروه‌های تجاری صنایع وایرلس، اشاره کرده که میزان تومور مغزی از دهه 80 (یعنی شروع استفاده از موبایل) به بعد افزایشی نداشته است. اما اوتسی براولی، سرپرست انجمن سرطان آمریکا می‌گوید: «نتایج جدید غیرمنتظره‌اند. ما انتظار نداشتیم اشعه‌های غیر یونیزه دلیل این تومورها باشند. این تحقیق مثال مهمی است، از این نظر که چطور تحقیقات جدی باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان می‌شوند.»