در مکتوب زیر به بررسی ابعاد حقوقی جنایات رژیم صهیونیستی در قبال اسرای فلسطینی پرداخته شده است
بخش اول این مقاله ذیلا تقدیم می شود

بررسی قوانین بین الملل در رابطه با نحوه تعامل با زندانیان و اسرای جنگی، ابعاد جنایات رژیم صهیونیستی در مورد اسرای فلسطینی را بیش از پیش روشن تر می کند، مرکز مطالعاتی الزیتونه در کتابی که اخیرا در سایت اینترنتی خود منتشر کرده به بررسی تفصیلی سختی های زندانیان فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی و ابعاد مشکلات و مصیبت های آنها پرداخته و شرایط نابرابر و نژادپرستانه بازداشت و محاکمه و اسارت آنها را بررسی کرده است. این گزارش همچنین به بررسی شکنجه ها و تجاوزات حقوقی صورت گرفته ضد اسرای فلسطینی پرداخته است.

اسارت در نزد اشغالگران رژیم صهیونیستی سیاستی سیستماتیک است که تفاوتی بین زن و مرد، کوچک و بزرگ، سالم و بیمار قائل نیست و بخش گسترده ای از ملت فلسطین را مورد تجاوز قرار داده است. حتی کسانی که خود، اسیر زندان های رژیم صهیونیستی نشده اند، نزدیکان خود را در این زندان ها دارند یا کسانی که تمام جوانی خود را در زندان های تاریک اسرائیل به سر نبرده اند، بخشی از کودکی یا جوانی و پیری خود را در گوشه و کنار زندان ها پشت سر گذاشته اند.این گزارش در بخش های مختلف به ابعاد حقوقی اقدامات غیر قانونی و نژادپرستانه رژیم صهیونیستی در زندان ها و بررسی شرایط ظالمانه و مصیبت بار بازداشت، محاکمه، اسارت و انواع مختلف شکنجه های صورت گرفته و مصیبت های اسرای زن، کودک و خانواده های اسرا پرداخته است. آمارهای اشاره شده در این کتاب گرچه مربوط به دهه اول هزار سوم میلادی است، اما موضوعات مطرح شده در آن، نشان دهنده سیاست های کلی رژیم صهیونیستی مبنی بر جنایت و اقدامات غیر قانونی بر ضد اسرای فلسطینی است که همچنان نیز این شرایط در ابعادی وسیع تر در زندان های این رژیم دنبال می شود.

مقدمه:

اسرای فلسطینی تنها یک آمار از میان افراد زیادی که در ساختمان های زندان ها هستند، نیست، بلکه صحنه ای است که نشان دهنده ابعاد نژادپرستی و توهین و تجاوز و شکنجه و اقدامات غیرانسانی رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از مدعیان تمدن و پیشرفت علیه ملت فلسطین است. رژیم صهیونیستی در عین حال تلاش دارد بر سر موضوع اسرای فلسطینی سرپوش بگذارد و تجاوزات و جنایت های غیر انسانی خود که مغایر تمامی قوانین و اصول و مبانی بین المللی است را نادیده بگیرد. موضوع دردناک تر این است که این اقدامات در شرایطی دنبال می شود که جهان مدعی رعایت حقوق بشر و حفظ کرامت و آزادی انسانی است.

اظهارات بنی کنیاک مدیر کل زندان های رژیم صهیونیستی در برابر آوی دیختر وزیر امور داخلی این رژیم مبنی بر اینکه زندان های اسرائیل همواره مملو از زندانیان بوده و ازدحام روزافزونی در آن وجود دارد، اظهاراتی غافلگیرکننده یا حتی جنجالی نیست، چرا که اسارت در نزد اشغالگران سیاستی مانند تمام سیاست های دیگر این رژیم است بخش گسترده ای از ملت فلسطین را هدف قرار داده است. در حال حاضر بالغ بر ۱۰ هزار فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی اسیر هستند و تعداد کل بازداشت شده های فلسطینی از سال ۱۹۶۷ تاکنون به بیش از ۷۵۰ هزار نفر یعنی حدود یک چهارم تعداد کل فلسطینی ها ساکن در سرزمین های اشغالی است.رژیم اشغالگر قدس در شکنجه اسرا و توهین به آنها از تمامی ابزارها و راهکارها استفاده می کند، البته این اقدامات در از بین بردن اراده اسرای فلسطینی و پایداری آنها موفقیتی کسب نکرده است. اظهارات سعید العتبهٔ دویکات رهبر سابق اسرای فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی که بیش از ۳۱ سال در این زندان ها بود و نهایتاً در اواخر آگوست ۲۰۰۸ آزاد شد را می توان نشانه ای روشن از این موضوع دانست. وی که پدرش را نیز پس از ملاقات در زندان و مشاهده مصیبت های فرزندش در اثر سکته قلبی از دست داد، اظهاراتی را مطرح می کند که نشان دهنده پایداری و اراده و صبر وی پس از ۲۹ سال اسارت در زندان های رژیم صهیونیستی است.وی در این زمینه می گوید: این مسیر طولانی من را خسته نکرد، این در حالی است که خستگی یکی از مشخصه های انسان است. البته خستگی موضوعی نسبی است، حتی اگر من از زندان خسته شده باشم از دنبال کردن آرمان فلسطین و دیدگاه ها و رویکردهای خود که باعث زندانی شدنم بود، خسته نشدم. من همچنان پتانسیل و انرژی تکمیل کردن این مسیر را دارم. ما ملتی هستیم که گزینه های زیادی در اختیار نداریم. موضوع مربوط به بودن یا نبودن است.

سعید می افزاید: کسانی که تجربه زندان را پشت سر گذاشته اند، می دانند که زندان چقدر طولانی و سخت است، اما می دانند که هیچ جایی برای تسلیم شدن وجود ندارد. سکه موجود در نزد زندانیان تنها دو رو دارد. روی اول وحشیگری و سادیسم و سرکوبگری زندانبانان و روی دوم پایداری و قهرمانی اسرای فلسطینی است که کرامت خود را به عنوان یک انسان و هویت خود را به عنوان یک مبارز حفظ کردند و با این شرایط مقابله می کنند و آن را به یک مکتب انقلابی واقعی تبدیل کردند.اسرای فلسطینی پایداری قهرمانانه و صلابت بالایی از خود نشان می دهند. آنها انسان هایی با تمام ویژگی های انسانی هستند و اقدامات و تجاوزهایی که اشغالگران علیه آنها انجام می دهند ، تنها نقض منشور ها و قوانین بین المللی نیست، بلکه اقدامات، جنایت ها و سخت گیری هایی فراتر از تخیل بشریت است. به تمام این موارد باید سکوت جامعه عربی و بین المللی را نیز اضافه کنیم. در همین رابطه آویگدور لیبرمن وزیر حمل و نقل وقت رژیم صهیونیستی [که بعدها پست های مهم تری از جمله وزارت امور خارجه و وزارت جنگ این رژیم را نیز برعهده گرفت] در اظهاراتی نژادپرستانه در سال ۲۰۰۷ گفته است: بهتر بود که این اسرا را می توانستیم در بحر المیت غرق کنیم یا اگر جای عمیق تری از آنجا وجود دارد، آنجا غرق می کردیم. مرکز مطالعاتی الزیتونه تأکید می کند که این مطلب را براساس گزارش های حقوقی بین المللی و عربی و شهادت و استنادات زندانیان تهیه کرده است، چرا که رژیم اشغالگر قدس به شدت هر نوع اطلاعات در این رابطه را سرپوش می گذارد و اجازه افشا شدن تجاوزهای غیرانسانی و جنایت های خود در نقض قوانین و حقوق بشر را نمی دهد.

اول: اطلاعات آماری

براساس گزارش آماری که وزارت امور زندانیان و آزادگان فلسطینی در آوریل ۲۰۰۸ منتشر کرده است، رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۶۷ تا آوریل ۲۰۰۸ بالغ بر ۷۵۰ هزار فلسطینی یعنی نزدیک به ۲۵درصد از مجموع تعداد ساکنان مقیم کرانه باختری و نوار غزه را بازداشت کرده است. حدود ۶۵ هزار نفر از این افراد در زمان آغاز انتفاضه الاقصی در سال ۲۰۰۰ بازداشت شدند. این گزارش می افزاید که میانگین بازداشت ها طی سال های اخیر (۲۰۰۸) افزایش قابل توجهی داشته و روند نگران کننده ای به خود دیده است، این افزایش طی سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ میلادی ۶۲ درصد بوده و در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ میلادی ۳۴ درصد ارزیابی شده است. براساس آمار وزارت امور اسرای فلسطینی شمار افراد بازداشت شده فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی تا آوریل ۲۰۰۸ بالغ بر ۹۷۵۰ فلسطینی بوده است که در بیش از ۲۵ زندان و بازداشتگاه و مرکز توقیف توزیع شده اند. مهم ترین این مراکز نفحهٔ، ریمون، بئر السبع، ایشل، عسقلان، هداریم، شطه، الرمله، جلبوع، هشارون، النقب، مجدو و عوفر است. این در حالی است که از این تعداد اسرا تنها ۴۶ درصد حتی بر اساس قوانین نژادپرستانه رژیم صهیونیستی محکوم شده اند و ۴۲ درصد از آنها بدون محکوم شدن ، دوران بازداشت خود را پشت سر می گذرانند و حدود ۱۱ درصد از آنها نیز زندانیان اداری هستند. زندانیان براساس شاخص های مختلفی نظیر جنسیت، منطقه ، شرایط اجتماعی و نوع حکم در زندان های مختلف توزیع می شوند. بر اساس گزارش وزارت اسرای فلسطینی ۹۹ درصد از اسرا مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار می گیرند.اسرای فلسطینی تنها منحصر به مردان عناصر مقاومت نیستند، بلکه در میان آنها زنان و کودکان و افراد بیمار و حتی نمایندگان پارلمان و وزرا و کارگران و دانشجویان دختر و پسر و مادران و حتی زنان خانه دار نیز وجود دارد. سیاست بازداشت کورکورانه باعث شده است که تمامی توافق نامه های آزادسازی اسرای فلسطینی به توافق نامه هایی صوری تبدیل شود. واقعیت آشکار و دردناک این است که رژیم صهیونیستی هر اندازه که اسرای فلسطینی را آزاد کند ، همچنان آنها تحت اشغالگری ظالمانه اراضی فلسطینی هستند و رژیم اسرائیل بر آنها مسلط است و هیچ حق و عرف و قانونی نمی تواند عامل بازدارنده ای در اقدامات رژیم صهیونیستی برای بازداشت صدها و هزاران فلسطینی از منازل و دفاتر کار یا حتی مسیر عزیمت به مدرسه و دانشگاه ایجاد کند.آنها برای مدت های طولانی و بدون این که در معرض محاکمه بین المللی و بازرسی و حتی انتقاد قرار گیرند، به اقدامات خود ادامه می دهند.این در حالی است که وقتی عناصر مقاومت به عنوان حق قانونی و شرعی خود یک نظامی صهیونیست را در زمان حضور در اراضی اشغالی بازداشت می کند، تمامی دنیا واکنش نشان داد و این اقدام را محکوم کرده و خواستار آزادی او می شود.

دوم: مبانی حقوقی

اعلامیه جهانی حقوق بشر صادر شده در سال ۱۹۴۸ که ۵ ماده اساسی دارد، تأکید می کند که برخی مبانی انسانی عمومی وجود دارد که در نحوه تعامل با اسرا تحت هر شرایطی نباید نادیده گرفته شود. این مبانی عبارتند از:هیچ انسانی نباید مورد شکنجه و تحریم و بدرفتاری و وحشیگری یا اقداماتی در نقض کرامت انسانی قرار بگیرد. (ماده ۵)

همه انسان ها در برابر قانون برابر هستند و حق استفاده از حمایت مساوی و بدون تبعیض را دارند. (ماده ۷)هیچ انسانی نباید به صورت غیرقانونی مورد بازداشت یا زندان یا تبعید قرار گیرد. (ماده ۹)همه انسان ها حق کاملاً مساوی با دیگران در بررسی شکایت های خود در دادگاه مستقل و بی طرف و عادل و علنی را دارند. (ماده ۱۰)هر کسی که متهم به انجام جنایت شده، بی گناه است مگر اینکه محکومیت وی از لحاظ حقوقی اثبات شود.(ماده ۱۱)معاهده بین المللی ویژه حقوق مدنی و سیاسی در سال ۱۹۶۶ در مواد ۷ و ۹ و ۱۰ و ۲۶ بر این حقوق تاکید کرده و می افزاید که باید سن پایین نوجوانان مورد توجه قرار گیرد. (ماده ۱۴ و مواد ۳۷ و ۴۰ از توافق حقوق کودکان)

حقوق اسرا و نحوه رفتار با او و جنایت دانستن شکنجه و بازداشت های غیرقانونی یا گروگانگیری حتی در زمان جنگ موضوعی است که بسیاری از توافق نامه ها و معاهدات و منشور های بین المللی بر روی آن تأکید دارند. مهم ترین این توافق نامه ها، توافق سوم ژنو در رابطه با نحوه رفتار با اسرای جنگی و توافق چهارم ژنو در رابطه با حمایت از غیرنظامیان در زمان جنگ و توافق مبارزه با شکنجه و دیگر بدرفتاری های جنگی مصوب در سال ۱۹۸۴ و سیستم حداقلی اقدامات لازم برای اسرا (۱۹۵۵) و مبانی رفتار با اسرا (۱۹۹۰) هستند. رژیم صهیونیستی در تمامی این توافقنامه ها ملزم به رعایت این بندها شده است، چرا که یا آن را امضا کرده یا به علت تصویب شدن این توافق نامه ها از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد باید آن را اجرایی کند.توافق سوم ژنو در رابطه با رفتار با اسرای جنگی که در تاریخ ۱۲ آگوست ۱۹۴۹ تصویت شده، منبع اصلی شرایطی است که حقوق بین الملل برای تضمین حقوق اسرای جنگی و تعیین نحوه رفتار کریمانه با آنها در شرایط انسانی مورد استفاده قرار می گیرد. بندهای این توافقنامه از شرایط اسرا و نوع ساختمان ها و شرایط غذا و خدمات پزشکی و حمایت و خدمات به زندانیان و انجام فعالیت های بدنی و ذهنی زندانیان صحبت می کند. این بندها همچنین شرایط مشخصی نظیر زندانیان زن و کودک و روحانیون و افراد دارای درجه های نظامی را تبیین می کند. توافقنامه مذکور همچنین از ملاقات ها و مکاتبات اسرا و درآمد مالی و روابط آنها با خارج از زندان و نحوه محاکمه آنها سخن به میان آورده است. این توافقنامه حتی در رابطه با عناصر ارتش و گروه های مسلح که در دست دشمن اسیر هستند نیز منطبق است و تأکید دارد که اسرای جنگی حقوق متعددی دارند که تحت هیچ شرایطی نباید نادیده گرفته شود: از جمله مهم ترین این حقوق حق رفتار انسانی و شایسته انسانیت و کرامت اسرا و حق ارتباط با نزدیکان از طریق سازمان بین المللی صلیب سرخ و حق دریافت نامه ها و بسته های مختلف و حق استفاده از لباس ها و ظروف ویژه غذا و سایر نیازمندی های ویژه زندانیان و حق دریافت مقدار کافی از غذا و لباس و خدمات بهداشتی بر اساس شرایط سلامت آنها است. آنها همچنین باید در قبال هر کاری که انجام می دهند، مزد دریافت کنند.

توافق مذکور تصریح می کند که افراد بازداشت شده در سریع ترین زمان ممکن پس از توقف اقدامات خصمانه یا درگیری ها باید آزاد شوند. همچنین دولت هایی که اسرای جنگی را به اسارت گرفته اند ، نباید آنها را به ارائه اطلاعاتی غیر از اسامی و سن و درجه نظامی و شماره خدمتی شان مجبور کنند یا آنها را از لوازم گران قیمت و پول های نقد خود محروم کنند یا بین اسرا تفاوت قائل شوند، یا اینکه آنها را به انجام اقدامات نظامی و کارهای خطرناک و زشت و کارهایی که به سلامتی آن ها آسیب می زند، وادار کنند.

ماده شماره سه این توافقنامه در تمامی زمان ها و مکان ها گروگان گیری یا تجاوز به آزادی ها و سلامت جسمی اسرا، از جمله شکنجه و بدرفتاری و تجاوز به کرامت شخصی انسان ها و صدور حکم و اجرای محکومیت آنها بدون انجام محاکمه قانونی دارای تمامی تضمین های حقوقی لازم برای کسانی که مستقیماً در اقدامات خصمانه مشارکت نداشته اند را منع می کند. این افراد می توانند از عناصر نیروهای مسلح باشند که سلاح خود را کنار گذاشته و تسلیم شده اند؛ یا افرادی باشند که به علت بیماری یا بازداشت یا هر علت دیگر قادر به مبارزه نبوده اند.

ادامه دارد