زبان «شعار و تکبیر» مردم در نماز جمعه امروز ولی امر مسلمین جهان پای نسخه پیچی رهبر انقلاب برای نابودی آمریکا و استکبار بلند شد.

خبرگزاری مهر، گروه سیاست؛ چند روزی بود مردم به «انتظار» آمدنش بودند؛ در روز «جمعه»، به وقت تهران و مکان مصلی. همان مردمی که «انتظار» آمدن کسی را در روز «جمعه» می کشند که وقتش به وقت «مکه» و مکانش هم کنار «حجرالاسود» است.

اما حالا به وقت تهران؛ پس از آنکه در فضای مجازی بارها و بارها با «خبری آمد، خبری در راه است…» آمدنش را در گوش نجوا می‌شد، در روز جمعه از ساعت‌ها قبل از آنکه حضرت ماه رخ بنماید و در جایگاهش همچون خورشیدی زمین را روشن کند همین مردم با اشک‌های شوقِ دیدارِ دوباره، پیش پای قدومش را آب پاشیدند و با مژه‌هایشان غبار زمین را جارو کردند که بیاید...

آقاجان! آمدنت چقدر خوش یُمن بود که شهر را از خواب زمستانی بیدار کرد؛ کسانی که در خیابان‌ها هول و هراس «نرسیدن» دارند که نکند در ترافیک و شلوغی‌ها، اسمشان در لیست «جاماندگان» ثبت شود. تحرکات پرشتاب و با شوق و ذوق جوانان برای کمک به مسن‌ها و شکوفه‌هایی بر گردن و سرهای پدر و مادرهایی که به دنبال «راه» رسیدن بودند. راهی که بتوانند صدای خطبه‌های حیدری بشنوند.

تمرین «تبری» در مسیر «تولی»

همین مردمی که در مسیر رسیدن به امام امتشان، «تبری» و «تولی» را تمرین می‌کنند تا پیش پای ولی خود درس را خوب پس بدهند. همین مردمی که تبرایشان در مسیر شعار «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» است تا به «تولی» نایب امام زمان (عج) برسند.

«تبری» البته فقط در شعار نیست، از مسیرهایی که به سیل جمعیت وارد شدیم، علاوه بر شعارها چقدر پرتکرار پرچم‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی زیر پای مردم لگد می‌شد و در آتش خشم‌شان می‌سوخت. همه مسیر «تبری» بود تا اینکه به محل وعده و قرارمان با حضرت ماه برسیم.

از بس جمعیت مشتاقانت زیاد بود که محل قرارمان را در طول مسیر گم می‌کردیم و باز هم با همان جمعیت در مسیر می‌افتادیم. چشم در شمارش جمعیت یاری نمی‌کرد؛ شاید هم «عدد» در مقابل حضور بی‌نظیر مردم کم آورده بود و اعداد خجالت می‌کشیدند در کنار هم قرار بگیرند تا توصیفی از حضور در پیشگاه تو باشند و بتوانند «حق مطلب» بزرگی و عظمت حضور مردم را ادا کنند.

زمان گذشت و پس از هول و هراس‌ها و شعارها و شوق‌های وصل، از ساعت‌ها قبل در محل قرارمان به انتظارت نشستیم که بیایی و رخ نشان دهی. منتظریم، منتظر آمدنت؛ انتظاری به بلندای گرگ و میش صبح تا ظهر.

الله اکبر؛ به وقت اذان آمد؛ نایب امام زمان (عج) و ولی امر مسلمین جهان به انتظارمان پایان داد و صدای حیدری‌اش جان به زندگی‌مان بخشید و کیمیای نگاهش همه را با هر مدل و تیپ و علاقه‌ای به زیر سایه‌اش کشاند.

واکنش میلیونی به اهانت چندصدنفره

بله، بالاخره «انتظار» روز «جمعه» مردم به وقت «تهران» به پایان رسید و صدای مبارکش در تریبون نماز جمعه، همهمه‌ها را «یکصدا» کرد و فریادها برآمد «این همه لشگر آمده به عشق رهبر آمده».

اینها همان میلیون‌ها نفری هستند که دل آزرده شعارهای چندصدنفره روزهای اخیر هستند تا باز دست بیعت دراز کنند و فریاد بزنند «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند».

همه خروش مردم پس از رخ نمایی حضرت ماه با شنیدن صدایش به یکباره آرام شد تا گوش به فرمان و خطبه‌هایش باشند که چگونه دست به اسلحه بساط استکبار و امریکا را در هم می پیچد.

۸ بار زبان «تکبیر و شعار» مردم پای فرمایشات رهبر انقلاب

در خطبه‌های امام امت، چندین بار خروش مردم با تکبیر و شعار به پای فرمایشات ولی امر مسلمین جهان در تاریخ ثبت شد. اولین تکبیر مردم نمازگزاران امروز پس از فرمایشات رهبر انقلاب درباره یوم الله موشک باران پایگاه آمریکا توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود. آنجایی که رهبر انقلاب فرمودند «آن روزی هم که موشک‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، پایگاه آمریکایی را در هم کوبید، آن روز هم یکی از ایّام‌الله است»؛ پس از این فراز از فرمایشات رهبر انقلاب مردم یکپارچه تکبیر گفتند.

دومین بار صدای «تکبیر» مردم پس از این بخش از فرمایشات مقام معظم رهبری بلند شد که ایشان فرمودند: «عکس‌العمل و واکنش قدرتمندانه‌ی سپاه طرف دیگر قضیّه است، آن هم درخور تدبّر است، این ضربه‌ی به آمریکا بود. البتّه ضربه‌ی نظامی بود، ضربه‌ی مؤثّر نظامی بود امّا مهم‌تر و بالاتر از ضربه‌ی نظامی، ضربه‌ی حیثیّتی بود، ضربه به هیبت ابرقدرتیِ آمریکا بود.»

شعار «مرگ بر منافق» مردم پس از این آن فراز از فرمایشات رهبر انقلاب بلند شد که ایشان فرمودند: «آن چند صد نفری که به عکس سردار شهیدِ باافتخار ما اهانت می‌کنند، آنها مردم ایرانند یا این جمعیّت میلیونی عظیمی که در خیابان‌ها نشان می‌دهند خودشان را؟» و پس از آن نیز باز سکوت بازگشت و گوش‌ها تیز شده بود تا اینکه رهبر معظم انقلاب بار دیگر فرمایشاتشان به آمریکا رسید.

پس از آنکه رهبر انقلاب فرمودند: «سخنگویان دولت شریر آمریکا مدام تکرار می‌کنند که ما در کنار مردم ایرانیم. دروغ میگویید! اگر در کنار مردم ایران هم باشید برای این است که خنجر زهرآلود خود را به سینه‌ی مردم ایران فرو کنید. البتّه تا حالا نتوانسته‌اید، بعد از این هم حتماً نخواهید توانست هیچ غلطی بکنید» مردم نمازگزار پایتخت ایران اسلامی یکصدا فریاد «مرگ بر آمریکا» سر دادند تا اینکه در فراز بعدی فرمایشات رهبر انقلاب صدای «تکبیر» مردم پس از آن بخش از فرمایشات مقام معظم رهبری بلند شود که فرمودند: «این فریاد انتقامی که از مردم شنیده شد در سرتاسر کشور، در واقع این فریاد انتقام، سوخت حقیقی موشک‌هایی بود که پایگاه آمریکایی را زیر و رو کرد.»

صدای تکبیر و شعارهای مردم خاموش نشد و بار دیگر نیز پس از آنکه رهبر معظم انقلاب فرمودند: «آمریکا که بزرگ‌ترِ شما بود، پیشروِ شما بود، ارباب شما بود، قادر نبود ملّت ایران را به زانو در بیاورد؛ شما کوچک‌تر از آن هستید که بخواهید ملّت ایران را به زانو در بیاورید»، حضار به طور یکپارچه و با مشت‌های گره کرده «تکبیر» گفتند.

به انتهای فرمایشات رهبر معظم انقلاب نزدیک می‌شدیم ولی علی رغم هوای سرد تاب و توان نه تنها کم نشده بود بلکه باز هم صدای تکبیر مردم پس از این بخش از فرمایشات ایشان که فرمودند: «حالا که ملّت ایران این حادثه را شناخت، قدر و قیمت آن را دانست؛ حالا باید چه کار کنیم؟ من در یک کلمه عرض می‌کنم: ملّت عزیز ایران باید همّتشان این باشد که قوی بشوند»، بلند شد؛ جایی که نسخه‌ای برای پیچیدن بساط استکبار و آمریکا است؛ در پایان رهبر معظم انقلاب از پَسِ تحقق این بخش از نسخه‌هایش وعده‌ای از آینده به مردم می‌دهد و آن هم این بود که ایشان فرمودند: «به توفیق الهی، به فضل الهی، ملّت ایران در آینده‌ی نه چندان دوری آنچنان خواهد شد که دشمنان حتّی جرئت تهدید هم پیدا نکنند» و باز هم مردم به نشانه حمایت و همراهی با امام خود صدای «تکبیرشان بلند می‌شود.